၂၃. ျပည့္သူ႔ထြဋ္ဦး၊ ဘုန္းေရာင္ျမဴးသည့္၊ ရန္ငူးလူ႔ေဘာင္၊ ထြဋ္ေခါင္ရာဇာ၊ ဆံုးမနာေလာ့၊ ကမၻာအစ၊ မဟာသမၼတ၊ ခတၱိယရို႕၊ နီၾကက်င့္ရိုး၊ ေကာင္းက်ိဳးအလွဴ၊ စြန္႔ႀကဲမူလည္း၊ စိတ္ယူေျဖာင့္စင္း၊ ႏူးညံံ့ျခင္းႏွင့္၊ သီတင္းေစာင့္စည္း၊ မ်က္နည္းသည္းခံ၊ ၿခိဳးၿခံသမႈ၊ မျပဳညွင္းဆဲ၊ ဆင္းရဲမရွာ၊ ေမတၱာသက္ျဖန္႔၊ လူအ၀ွန္႔အား၊ မဆန္႔က်င္ၿပီး၊ ဤသုိ႔ ရီးသား၊ ဆယ္ေထြေစာင္႔ၾကပ္၊ တရားကြပ္၍၊ လက္ထပ္ေခၚျပဳ၊ သၿဂၤဳိိဟ္မႈလည္း၊ ေလးခုအစိ၊ ျပကတိျဖင္႔၊ က်င့္ေလ့မၾကြင္း က်န္စီမင္း။
၂၄. ျပည္ႀကီးေသဌီနင္း၊ မင္းတုိ႔ေသာ္ကား၊ သူတပါးထက္၊ ဆယ္ဆတက္၍၊ အိပ္စက္နည္းပါး၊ လူအမ်ားကို ၊စီးပြားခ်မ္းသာ၊ နိတုိင္းရွာေလာ႔၊ အခါခပ္သိမ္း၊ မုဒိမ္းခိုးသူ၊ မပူစီရ၊ ဆုံးမကြပ္ညွပ္၊ ပညတ္အလြန္၊ ရွိးမင္းမြန္ရို႔၊ ညြန္ခဲ႔ေသာတိုင္း၊ က်င့္သမိုင္းျဖင္႔၊ ႏႈန္းႏႈိင္းမယြင္း၊ တမ်ဥ္းခင္းသို႔၊ က်င့္ျခင္းမခၽြတ္၊ တည့္မတ္မတ္လွ်င္၊ လူနတ္ခ်စ္ဖြယ္၊ ေက်းဇူးၾကြယ္၍၊ က်င့္ႏြယ္လမ္းရုိး မွန္စီမင္း။
၂၅. မမိမေလ်ာ႔၊ မေပါ႔လုပ္ႀကံ၊ ကၽြန္ကိုယ္ရံလည္း၊ ၿမဲၿမံေစာင္႔ေယွာက္၊ ထက္ေအာက္တြင္းျပင္၊ မြမ္းျပင္အျပည္႔၊ အိပ္ဖန္ထည္႔လ်က္၊ အၾကည္႔အရႈ၊ အမႈမလင္႔၊ အက်င္႔မေကာင္း၊ အေဟာင္းအသစ္၊ ထြက္၀င္စစ္၍၊ ကၽြန္ခ်စ္ကၽြန္ယုံ၊ ထမ္းကုန္မႈမ်ား၊ ရီျခားေျမာ္ျမင္၊ တိုင္ပင္ႀကံသီး၊ အမတ္ႀကီးကုိ၊ အနီးထံပါး၊ သက္ေစာင္႔ထား၍၊ ယုံမွားမဲ႔လွ်င္း၊ နွလုံးသြင္းလွ်က္၊ ခ်စ္ျခင္းသူ႔ထက္ လြန္စီမင္း။
၂၆. ျပည္ထဲအေရး၊ ေပါက္ႏွင့္ေက်းသို႔၊ ႀကံေတြးလွည့္ကာ၊ မသိသာတည့္ အရာျမင္ျမင္၊ မျဖစ္ခင္က၊ တုိင္ပင္မျပတ္၊ ကၽြန္မူွးမတ္နွင့္၊ ၾကန္ဘတ္ဟူးရား၊ ပညာမ်ားသား၊ ပုဏၰားရဟန္း၊ ရွိတြင္၀န္း၍၊ ကိန္းခန္းဒသာ၊ အခါမီးမူ၊ အရွိအေနာက္၊ ေတာင္ေျမာက္ရီၾကည္း၊ စီစဥ္သည္းလွ်က္၊ ေစာင္႔စည္းရံတား၊ ကင္းေထာက္ထား၍၊ ၿမီျခားသူမလြန္ စီႏွင့္မင္း။
၂၇. သူ႔ျပည္သူ႔ရြာ၊ သူ႔ရပ္မွာ၌၊ ျခင္းရာသိေၾကာင္း၊ ဥာဏ္ေကာင္းေရး၀င္၊ တိုင္ပင္ႀကံေထြ၊ သူလွ်ဳိစီ၍၊ မနီစုံစမ္း၊ ႀကိဳးပမ္းလုပ္ေဆာင္၊ အားအင္ေထာင္လွ်က္၊ ေနာက္ေနာင္ၿမီးသား၊ စီးပြါးရွည္စီ၊ တည္စိမ့္စီေၾကာင္း၊ ႏႈတ္ေကာင္းခြန္းသာ၊ လက္ေဆာင္စာႏွင့္၊ စီပါးစင္းလ်င္း၊ ထိုထိုမင္းကို၊ ခ်စ္တင္းမီးျမန္း၊ ဆြီခင္ပြန္းဟု၊ မိတ္မွန္းကိုယ္ကို၊ တံတစ္ဆို၍၊ ခ်စ္လိုစကား မွန္စီမင္း။
၂၈. ငါ့ျပည္ငါ့ရြာ၊ ငါ့ရပ္မွာ၌၊ ဇာတာအလို၊ ၿဂိဳဟ္လည္းမေကာင္း၊ ထပ္ေလာင္းထိတ္ထံု၊ ပ်ံတံုက်ီးငွက္၊ ႏႈတ္ထြတ္စနည္း၊ ေႏွာင့္ယွက္သည္းမူ၊ ေစာင့္စည္းရံတား၊ မႏၱရားႏွင့္၊ သမားကြယ္ကာ၊ လြတ္စိမ့္ငွာျဖင့္၊ ၿဂိဳဟ္စာပို႔ပီး၊ သႏၱီးပူေဇာ္၊ သႀကၤန္ေခၚ၍၊ သံုးေဘာ္ျမတ္စြာ၊ ရတနာကို၊ မကြာကပ္ဆည္း၊ ေကာင္းမႈခ်ည္းတည့္၊ ျဖင္ပည္းေျပာထူ၊ စြန္႔ႀကဲလွဴ၍၊ ၾကည္ျဖဴစိတ္ထက္ သန္စီမင္း။
၂၉. ခပ္သိမ္းျပည္သူ၊ ရဟန္းလူကို၊ သိမ္းျမန္းပိုက္ထုပ္၊ ၾကက္သားအုပ္သို႔၊ မလႈပ္စီေၾကာင္း၊ လွည့္ျဖားေယာင္းလွ်က္၊ က်င့္ေဟာင္းမလြန္၊ တုတ္ခြန္အျပင္း၊ သနားျခင္းျဖင့္၊ ႏွိပ္နင္းကလူ၊ မပူစီရ၊ ကြပ္ဆံုးမလွ်က္၊ ထြန္းပေျပာင္ေျပာင္၊ မိုးထိပ္ေခါင္၌၊ အေရာင္ခ်မ္းလြန္၊ လဗိမၼာန္လွ်င္၊ ပူပန္မဟိ၊ ၿငိမ္းလီဘိသို႔၊ ၾကယ္တိရံကာ၊ တင့္တယ္စြာသား၊ ပမာပံုသင့္၊ လႏွယ္ပြင့္၍၊ လင္းပြင့္တိုင္းကား၊ စည္ပင္ပြားလွ်က္၊ လူမ်ားေကာင္းခ်ီး ထြန္စီမင္း။
၃၀. လူမ်ားအထိပ္၊ စိုးမိုးႏွိပ္သား၊ တံဆိပ္မွန္ကင္း၊ ထိုထိုမင္းကား၊ ေဖြနည္းစိစစ္၊ ရန္အျမစ္ကို၊ တူးပစ္ႏိုင္စီ၊ ရန္ျမစ္သီမွ၊ ရြာနီျပည္သူ၊ ခပ္သိမ္းလူကို၊ မပူမဆာ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းသာအံ့၊ မလာႏွစ္ဆစ္၊ မိုးႀကိဳးပစ္သို႔၊ ရန္စစ္မ်ားကို၊ ေဖ်ာင့္လြင့္ၿဖိဳေလာ့၊ ရန္လိုမဟိ၊ ရဲစြမ္းျပည့္သား၊ မလွည့္ငဲ့ေစာင္း၊ သူရဲေကာင္းကို၊ မ်ားေၾကာင္းဆည္းပူး၊ ပီးကမ္းၾကဴးလွ်က္၊ ေက်းဇူးအလိုက္၊ သိမ္းျမန္းပိုက္၍၊ ခ်စ္ႀကိဳက္သနား၊ ရင္၀ယ္သားသို႔၊ ျဖည့္ျပားမင္းေရး ပြန္စီမင္း။
၃၁. ကာမေဒ၀၊ စသည္အျပား၊ နတ္ေလးပါးတြင္၊ တပါးမည္မွတ္၊ ေလာကနတ္ဟု၊ လူ႔ထြဋ္ဦးစြန္း၊ ဘုန္းေတာ္ထြန္းသား၊ လွ်ံ၀န္းစိုးပိုက္၊ မင္းသို႔လိုက္၍၊ ျပည္၌ျပည္သူ၊ မင္းမတူလွ်င္၊ က်င့္မူမလြဲ၊ သံုးစြဲေလ့လာ၊ က်င့္ကုန္ရာသည္၊ ရာဇျပဌာန္း၊ ၾကငွန္းမွန္ကင္း၊ မေၾကာင္းရင္းကား၊ မင္းလွ်င္တေယာက္၊ လွံမေစာက္ျဖင့္၊ မေကာက္မယြန္း၊ ေတာ္ေျဖာင့္တန္းက၊ ထက္၀န္းဗိုလ္ပါ၊ လူတကာလည္း၊ ညီညာေတာ္မွန္၊ မင္းအဟန္သို႔၊ ေကာင္းမြန္က်င့္မႈ၊ ႏွလံုးျပဳအံ့၊ ျပည့္သူမ်က္ပြင့္၊ ေကာင္းေအာင္က်င့္ေလာ့၊ ပံုသင့္က်မ္းလာ၊ ဥပမာကား၊ အရာအေထာင္၊ ႏြားကုန္ေအာင္တြင္၊ ရွိေဆာင္ႏြားလား၊ ေျဖာင့္ေျဖာင့္လားက၊ ႏြားမ်ားစင္စိုက္၊ ေျဖာင့္ေျဖာင့္လိုက္သို႔၊ စရုိက္က်င့္မူ၊ ခပ္သိမ္းလူလည္း၊ ထို႔တူလည္းေကာင္း၊ ျဖစ္ရာေခ်ာင္းသည္၊ မင္းေကာင္းေတာ္ေျဖာင့္ မွန္စီမင္း။
၃၂. မာသုကုဇၥ်ိ၊ မဟာရာဇ၊ မာသုကုဇၥ်ိ၊ ရေထသဘ၊ သမၺဳဒၶလွ်င္၊ ဆံုးမေဟာၾကား၊ ဤတရားကို၊ မွတ္သားလည္းျပဳ၊ သီးခံမႈျဖင့္၊ ျပည့္သူ႕ခမည္း၊ မ်က္ေတာ္နည္းေလာ့၊ ျဖဳတ္ခ်ည္းအမ်က္၊ ထြက္သက္မျပင္း၊ လူခပင္းကား၊ မင္းကိုေၾကာက္ေယွာင္၊ ေလာင္ပူရဲရဲ၊ ရွားမီးခဲသို႕၊ ၀မ္းထဲခ်ဲ႕ခ်ဲ႕၊ အမ်က္မဲ့လည္း၊ တုန္လဲ့ရြံ႕ရွာ၊ ေၾကာက္ကုန္ရာႏွင့့္၊ ျပင္းစြာအမ်က္၊ ထြက္တၿပီးကာ၊ ၾကက္သီးထ၀ွန္၊ အူခ်ာမႊန္မွ်၊ အလြန္အၾကဴး၊ ေၾကာက္မိန္းမူးလွ်က္၊ ဆူးဆူးရားရား၊ အမ်က္အားကို၊ တရားစြဲကိုင္၊ မခ်ဳပ္ႏိုင္သည္း၊ စိတ္ခိုင္တည္တံ့၊ ဆင္ျခင္၀ံ့၍၊ မ၀ံ့ႏွစ္ဆစ္၊ ႀကိမ္ဖန္စစ္၍၊ အျပစ္အေလ်ာက္၊ သံုးႀကိမ္ေျမာက္မွ၊ ေသေလာက္ေလ်ာ္ဖီး၊ မင္းဒဏ္ပီးလည္း ၊ ကြပ္ေရးဖန္မ်ား စီႏွင့္မင္း။
၃၃. ခပ္သိမ္းျပည္သူ၊ လူမ်ားထိပ္မိုး၊ ရီၿမီစိုးထ၊ ျပည့္ၿဖိဴးခ်မ္းသာ၊ က်င့္ရာအမ်ား၊ ခုနစ္ပါးလွ်င္၊ စီးပြားစင္စစ္၊ မ်ားသည္ျဖစ္၍၊ သွ်င္ခ်စ္ဘုရား၊ မင္းတို႔အားကို၊ ေဟာထားခဲ့သည္၊ ခုႏွစ္မည္ကာ၊ လူ႔ျပည္ေစာင့္တတ္၊ နတ္ကိုျမတ္ႏိုး၊ အမ်ိဳးဆြီနီး၊ သက္ႀကီးရိုေသ၊ ျပည္နီရြာသူ၊ ႏိုင္ထက္မူျဖင္႔၊ မယူသားၿမီး၊ မႈရီးတိုင္ပင္၊ ညီညြတ္အင္ႏွင္႔၊ လာခ်င္ထက္၀န္း၊ ရဟန္းပုဏၰား၊ သိမ္းပကားျဖင္႔၊ တရားမယြင္း၊ ျဖည္႔တင္းေကၽြးမြီး၊ မလာသိမ္းေသာ္၊ နီးဝီးရပ္သား၊ သူရို႕အားကို၊ မလားစီေအာင္၊ ေက်းဇူးေဆာင္လွ်က္၊ ျပည္ေထာင္အေရး၊ ရွိကေတြးသည္၊ ပညတ္မလြန္၊ လမ္းမွန္စိုက္စိုက္၊ ရာထင္လိုက္လွ်က္၊ တိမ္ထက္လွစ္ထြန္း၊ လအ၀န္းသို႔၊ ေလးကၽြန္းရိပ္ေမွာင္၊ ဘုန္းအေရာင္ျဖင္႔၊ ေျပာင္ေျပာင္၀င္း၀ါ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းသာ၍၊ ျပည္ရြာတိုင္းကား ပြားစီမင္း။
၃၄. သမၻာရင့္ၿဖိဳး၊ ရွိးေကာင္းက်ိဳးေၾကာင့္၊ တန္ခိုးထြန္းလွ်ံ၊ လူ႔ထိပ္စံသား၊ ဘုန္းခၽြံရန္နည္၊ မင္းရို႕သည္ကား၊ အရွည္ေရးရာ၊ ျမင္ႏိုင္စြာသား၊ လိမ္မာက၀ိ၊ ပညာဟိကို၊ ပီတိခ်စ္ျပင္း၊ ႏွလံုးသြင္း၍၊ ဆိုျခင္းထြက္သံ၊ နားပါးခံလွ်က္၊ ထံုးစံနည္းနာ၊ တိုင္ပင္ရာ၏၊ ဥာဏ္၀ါကြန္႔ျမဴး၊ ဂုဏ္ျဖင့္ထူးသား၊ ေက်းဇူးေရာင္ၿငိ၊ ပညာဟိႏွင့္၊ ျပည္ႀကီးေသဌီနင္း၊ ျပည့္သွ်င္မင္းရို႕၊ မကင္းစီရာ၊ ဥပမာကား၊ ရတနာဂူ၊ နႏၵမူ၌၊ မဥၥဴပန္းလား၊ ေက်ာ္ထင္ယွားအံ့၊ ႏွစ္ပါးေပါင္းဖက္၊ အက်ိဳးနက္အံ့၊ ထမ္းရြက္ေဆာင္ျပဳ၊ ျပည္ထဲမႈေၾကာင့္၊ စိငုျမင္ၿပီး၊ ပညာႀကီးကို၊ ထံုးတီးစံုရီး၊ ပံုစံမီး၍၊ က်င့္ေရးလြန္စိတ္ ျဖာစီမင္း။
၃၅. ဆင္ျမင္းရထား၊ ၿခီသည္အားႏွင့္၊ ေလးပါးစစ္အင္၊ စစ္ဘုရင္လည္း၊ မြမ္းျဖင္ၿဖီးေထြ၊ မ်ားလွစီေလာ့၊ အနီမက်၊ ရန္စစ္ထေသာ္၊ ျဖျဖလိုက္လံ၊ စစ္ဦးႏွံမွ၊ ရြံ႕ေလရြံ႕ရြံ႕၊ ေနာက္မ၀ံ့တည့္၊ ဖို႔ရြံ႕ညည္းတည္း၊ ေၾကာက္ရြံ႕သည္း၍၊ သရည္းလီဖြယ္၊ ရန္စစ္သြယ္လိမ့့္ ၊မျပယ္လီသိမ္း၊ စစ္မက္ႀကိမ္းမူ၊ ပြန္းတီးမႈေဆာင္သူရဲေခါင္ကို၊ ဆင္ေျပာင္မုန္တပ္၊ မင္းစီးအပ္၍၊ ေနာက္ထပ္အမ်ား၊ ဆင္ျမင္းျပားလွ်က္၊ ရွိဖ်ားတည္တြင္၊ စစ္စီရင္ေလာ့၊ စစ္ဆင္သံုးပါး၊ အဖ်ားၿဖီးထပ္၊ ပြင့္ခ်ပ္ၾကာသြင္၊ ဆင္လည္းခၽြန္းတည္း၊ ျမင္းလည္းဇက္ခ်ဳပ္၊ ၿခီသည္အုပ္လွ်က္၊ စစ္ရုပ္အ၀န္း၊ ေကာ့ယြန္းတက္ဟန္၊ လွည္းသ႑ာန္သိုု႔၊ တတ္ပြန္းနား၀င္၊ စစ္ေရးဆင္၍၊ ေအာင္ျမင္စိမ့္ေထြ၊ ဥကပေဒျဖင့္၊ စစ္ၿမီအရပ္၊ စစ္မွဴးကြပ္လွ်က္၊ ရြပ္ရြပ္ထိုးခုတ္၊ ၾကက္ရဲစုတ္သို႔၊ အားထုတ္ႀကိဳးပမ္း လြန္စီမင္း။
၃၆. သာမ်ားမစၥ၊ စသည္အဂၤါ၊ ခုနစ္ျဖာကို၊ ျပည္ရြာျပကတိ၊ စံုစိလွ်င္းေအာင္၊ ျပည္ေထာင္ဟူက၊ ျပည္ကိစၥကို၊ လံု႔လၿဖီးထူ၊ ႏွလံုးမူေလာ့၊ ရန္သူေၾကာက္ဖြယ္၊ နက္၀န္းက်ယ္သား၊ ပင္လယ္က်ံဳးေျမာင္း၊ ရီနီေကာင္းလွ်က္၊ ရဲေလာင္းရင္တား၊ တံခါးတုရိုဏ္၊ ႀက့ံခိုင္ၿမိဳ႕ကို၊ တသိန္းၿဖိဳလည္း၊ မၿပိဳႏိုင္မူ၊ ႀကီးက်ယ္ထုႏွင့္၊ မ်က္ယႈလွတင့္၊ တန္ေဆာင္ဆင့္၍၊ သြယ္ျမင့္ျပေဆာင္၊ ျမားေျမာင္လက္နက္၊ ၿမိဳ႕ထက္ပတ္ေလွ်ာက္၊ စစ္တဲေဆာက္၍၊ ရင္ေလွ်ာက္ပတ္ကုန္း၊ သူရဲပုန္းက၊ စသည္မက်န္၊ တံခြန္ေလာက္လႊဲ၊ စူးရဲကစ၊ အနီက်လွ်င္၊ သဗၺကိရိယာ၊ ၿမိဳ႕တန္ဆာလည္း၊ မ်ားစြာျပည့္ႏွက္၊ ႀကံစည္နက္လွ်က္၊ ၾကမ္းခက္ရဲမာန္၊ ျခေသၤ့ဟန္သို႔၊ ရန္ကိုကဲမိုး၊ မိုးႏွယ္ႀကိိဳး၍၊ တန္ခိုးေက်ာ္ထင္ ရွားစီမင္း။
၃၇. အမ်ိဳးေလးပါး၊ ပုဏၰားပုေဏၰး၊ သဌီးသၾကြယ္၊ ကုန္သြယ္သူပင္၊ သူထင္သူရွား၊ ျပည္နီမ်ားလွ်က္၊ စပါးဆန္ရီ၊ ျပည့္လြန္စီလည္း၊ ေျပာင္းပဲလူးဆတ္၊ အထပ္ထပ္လွ်င္၊ အလပ္ၿမီနည္း၊ လုပ္ႀကံဆည္းမွ၊ ပစၥည္းျဖင့္ၿပီး၊ ျပည္ႀကီးလကၡဏာ၊ ရီဆာေလာက္ငံ့၊ စိႏွံသိုထား၊ ဆီးသမားႏွင့္၊ ဟူးရာမကြာ၊ တတ္လိမၼာသား၊ ေရးရာပြန္းတီး၊ မတ္ႀကီးႀကံထက္၊ တံု႔ဖက္တိုင္ပင္၊ ေျမာ္ျမင္က်ိဳးေၾကာင္း၊ ခင္ပြန္းေကာင္းတည့္၊ ေစာေလာင္းက်င့္အပ္၊ ေစာင္မကြပ္လွ်က္၊ ထူထပ္တိုင္းကား၊ ေအာင္ျခင္းမ်ားလီ၊ ျပည္ေထာင္နီမ်ိဳး၊ လုပ္ေဆာင္ႀကိဳးေလာ့၊ ျမင္းရိုးဆင္သည္၊ စစ္က်င္လည္သား၊ ခိုင္က်ည္သူရဲ၊ ရန္မဖဲကိုု၊ ခ်စ္ၿမဲျမတ္လည္း၊ ေက်းလက္ပီး၍၊ သိမ္းမီြးျဖည့္တင္း၊ ျဖန္႔ျဖဴးျခင္းျဖင့္၊ လြန္းမင္းခ်စ္သနား တည္စီမင္း။
၃၈. အေခါင္ၾကငွန္း၊ လူ႔ထိပ္ထြန္းသား၊ ဦးစြန္းအခ်ာ၊ မင္းတကာရို႕၊ ပမာပံုခင္း၊ ျခေသၤ့မင္းႏွင့္၊ က်င့္ျခင္းအညီ၊ တူၾကစီေလာ့၊ ေလးေထြအရိုး၊ ျခေသၤ့မ်ိဳးတြင္၊ တန္ခိုးႀကီးေခါင္၊ ေတာသံုးေထာင္ကို ၊စိုးပိုင္ႏွိမ္နင္း၊ စြမ္းအားျပင္းသည္၊ သားမင္းျမတ္စြာ၊ ေကသရာလွ်င္၊ အခါနိစၥ၊ သဘာ၀ျဖင့္၊ သူရဇာတိ၊ ရဲျခင္းဟိသည္၊ မိမိ္အစာ၊ ရွာလိုခါမွ၊ နီရာေက်ာက္ဂူ၊ ထြတ္လက္ျပဴေသာ္၊ ရန္သူယွဳၾကည့္၊ ငဲ့လွည့္မ်က္ေစာင္း၊ ၿခိမ္းေမာင္းေဟာက္သံ၊ ျမဴးထူးစံမွ၊ ခၽြံခၽြံစိုက္စိုက္၊ သားကိုလိုက္၍၊ သတ္ကိုက္စီးႏြံ၊ သြီးသံေသာက္တုတ္၊ အားကိုထုတ္၍၊ ကိုက္ဆုတ္ႏွိပ္နယ္၊ ႀကီးငယ္မဟူ၊ လူမ်ားထိပ္လယ္၊ စိုးစံပယ္သည္၊ ဘုန္းၾကြယ္ရာဇာ၊ က်င့္အပ္စြာ၊ ေရးရာေမွ်ာ္ယွဳ၊ ခပ္သိမ္းမႈကို၊ ဗဟုကိစၥ၊ ဟူသမွ်လွ်င္၊ လံု႔လပည္းတူ၊ အားကိုမူျဖင့္၊ ရန္သူစဲ၍၊ ျပည္ထဲပြင့္လင္း သာစီမင္း။
၃၉. နရာဓိပတိ၊ သိဒၶိထြဋ္္တင္၊ ျမတ္ဆံုးတင္သည္၊ ျပည့္သွ်င္ဘုန္းလိႈင္၊ က်င့္နည္းခိုင္၍၊ ဥဗ်ိဳင္းငွက္တူ၊ က်င့္ေတာ္မူေသာ္၊ ျဖဴသည္အဆင္း၊ မႊြီးေရာင္၀င္းသား၊ လိုင္က်င္းၿခီရွည္၊ ထိုငွက္သည္ကား၊ ေဖြနီအစာ၊ လွည့္ပတ္ရွာ၍၊ ျမစ္သာျမစ္ေလာင္း၊ ေခ်ာင္းေျမာင္းကမ္းနား၊ သြားလာမြိညက္၊ ၿငိမ္သက္ဣိေျႏၵ၊ ေထြရွဳစိ္မ့္စီ၊ မိန္းမိန္းနီလွ်က္၊ ရီမွာပြက္က်င္၊ ငါးကိုျမင္ေသာ္၊ ခုန္မင္လွ်ပ္လွ်ပ္၊ ရေအာင္ဟပ္သို႔၊ ျပည့္ကြပ္လူမွဴး၊ ေစာရန္ငူးလည္း၊ ဆူးဆူးက်င့္မူ၊ ဗ်ိဳင္းမတူလွ်င္၊ ဟူဟူသေရြ႕၊ အဓေလ့ျဖင့္၊ အမြိေစာင့္ေယွာက္၊ သာေလ်ာက္ျဖည္းျဖည္း၊ က်င့္သိ္ပ္သည္းလွ်က္၊ တိုင္တည္းသမႈ၊ ေျမာ္ၾကည့္ယႈမွ၊ အန္တုအန္ပ၊ အစေထာ္ေလာ္၊ ေပၚသည္အႀကိိဳက္၊ ကြပ္ညွပ္လိုက္၍၊ ေနာက္၌ရန္မလာ စီႏွင့္မင္း။
၄၀. ဗာဟုဗလ၊ စသည္တြက္ရီ၊ အားငါးေထြျဖင့္၊ တိုင္းျပည္ေသဌီနင္း၊ မင္းရို႕ေသာ္သာ၊ ျပည့္ႏိုင္ရာဟု၊ ျမတ္စြာဘုရား၊ ဤလူမ်ားကို၊ ေဟာၾကားမိန္႔ျမြက္၊ ေရႊႏႈတ္နက္ျဖင့္၊ မပ်က္စီေအာင္၊ ေက်းဇူးေဆာင္ေလာ့၊ လူေဘာင္လူ႔ထြဋ္၊ လူမင္းျမတ္တို႔၊ ဆင္မွတ္တန္းဆာ၊ ရတနာသို႔၊ မကြာၿမဲတည္၊ အင္ငါးမည္တြင္၊ အထြဋ္တင္သား၊ မ်က္ရွင္အလား၊ ပညာအားျဖင့္၊ စီးပြါးျမင္ႏိုင္၊ ၿမဲေၾကာင္းကိုင္၍၊ ျပည့္လႈိင္ေက်းဇူး၊ အထူးထူးထြင္၊ အမွူးစင္စစ္၊ ရွိလားျဖစ္လွ်က္၊ အျပစ္ခြာေယွာင္္၊ အက်ိဳးေဆာင္သား၊ တက္ေခါင္လိမၼာ၊ မတ္ပညာကို၊ စီပါသံုးစြဲ၊ ကိုယ္၌ၿမဲကာ၊ ငရဲမလား၊ ရွိယႈလားလွ်က္၊ ျမတ္ဖ်ားနိဗၺာန္၊ ခရီးညႊန္လွ်က္၊ သမႏၲစက္၊ အျမင္နက္သား၊ ပြားတတ္ပညာ၊ မတ္လိမၼာအား၊ ဆရာတစ္ဆူ၊ တိုင္ပင္မူလွ်က္၊ ဆံုးမခက္သား၊ သူပ်က္တစ္ေယာက္၊ ပါယ္မေၾကာက္ကိို၊ ႏွင္ေျခာက္ၿခိမ္းေမာင္း၊ စီးတစ္ေခ်ာင္းလွ်င္၊ ေထာင္းေထာင္းညက္ညက္၊ မ်က္ႏွာဖ်က္၍၊ ရန္ဘက္မညွာတာ စီႏွင့္မင္း။
၄၁. အပၸေမယ်၊ အနႏၲလွ်င္၊ ဆံုးစမတင္၊ ကမ္းမျမင္သား၊ ရီျပင္၀န္းက်ယ္၊ ပင္လယ္ျမစ္မ၊ သမုဒၵ၌၊ ငါးရာ့ငါးစင္း၊ ျမစ္ခပင္းရို႕၊ စင္းလွ်င္းမရွာ၊ စီး၀င္လာသို႔၊ ခ်မ္းသာေခါင္ေရာက္၊ မင္းျဖစ္ေျမာက္က၊ ထပ္ေလွာက္ရတနာ၊ မ်ားလွစြာသား၊ ဥစၥာေရႊေငြ၊ အေထြအျပား၊ အပါးပါးလွ်င္၊ ၀တ္စားတန္ဆာ၊ လိုရာရာတည့္၊ မၾကာမတင္၊ ေရာက္လာလွ်င္လည္း၊ လိုခ်င္သမႈ၊ မျပဳေလက်င္၊ ျပည္ႀကီးသွ်င္ရို႔၊ ဆင္ျခင္ေကာင္းစြ၊ စိတ္ေလာဘကို၊ တရာ့တစ္စင္း၊ ထီးေဆာင္းမင္းရို႕၊ လက္ရင္းက်ပ္သို၊ ကၽြန္ျပဳလိုလွ်င္၊ သို႔ကိုေသာ္လည္း၊ နည္းသည္ႏွင္ႏွင္၊ လိုအင္ျပည့္ခဲ၊ မေရာက္ရဲတည္း၊ ျပည္ထဲေသဌီနင္း၊ မင္းတို႔ဘုန္းအား၊ စည္ပင္ပြား၏၊ ျပည္သားျပည္သူ၊ ေျပာထူပစၥည္း၊ ျဖင္ပည္းခိုင္ၿဖီး၊ ၾကြယ္ေျမာက္ၿပီးမွ၊ သစ္သီးခိုင္ညြတ္၊ မွည့္မွဆြတ္ေသာ္၊ ေကာင္းျမတ္ရသာ၊ ခ်ိဳၿမိန္စြာသို႔၊ ပမာထို႔ဟန္၊ မွည့္ခါတန္မွ၊ တုတ္ခြန္ခိုင္ျပြတ္၊ ျပည္သီးဆြတ္လွ်က္၊ အလြတ္မစား၊ အခ်ိဳ႕ထား၍၊ အမ်ားေက်ြးမြီး၊ ၀ီငွပီးသည္၊ က်င္႔ေရးတတ္လိမ္ မာစီမင္း။
၄၂. ၀သုႏၵရာ၊ ေျမမ်က္ႏွာထက္၊ ၾကမၼာေရွးဘုန္း၊ ကုသိုလ္မႈန္း၍၊ ခါဆုန္းခ်ိန္သင့္၊ ၾကာႏွယ္ပြင့္သား၊ ရင္႔သည့္ေတဇ၊ တန္ခိုးပလွ်က္၊ လူမ်ားမ်က္စိ၊ နရာဓိတို႔၊ ဂတိေလးပါး၊ မမွားစီေအာင္၊ ေက်းဇူးေဆာင္၍၊ တည္ေထာင္ကမာၻ၊ အစစြာက၊ ဆရာမႏု၊ ရေသ့ျပဳသား၊ လူမႈဆံုးျဖတ္၊ ဓမၼသတ္ႏွင့္၊ ညီညြတ္မယြင္း၊ ေစာင့္စည္းျခင္းျဖင့္၊ ခပင္းမ်က္ႏွာ၊ မနာအားပါး၊ ႏွစ္ဘက္သား၏၊ အၾကားလယ္မွန္၊ ခ်ိန္ခြင္မွန္သို႔၊ ဧကန္က်က်၊ မီးျမန္းမွလွ်င္၊ မဆမေတြး၊ ရွံဳးႏိုင္ပီးေလာ့၊ အေရးအေလ်ာက္၊ မေဖာက္မွန္ကန္၊ က်မ္း၌မွန္သား၊ ရွိးလြန္နည္းမွီး၊ ထံုးတည္းမွတ္သား၊ ပိုင္းျခားအဟုတ္၊ စက္သြားခုတ္သို႔၊ စုတ္စုတ္ထြင္းထြင္း၊ ႀကံထိုးယြင္းလွ်က္၊ စင္းစင္းမတ္မတ္၊ တရားျဖတ္၍၊ လူနတ္ေကာင္းခ်ီး ျငာစီမင္း။
၄၃. မဟီပတိ၊ ယသႆိဟု၊ ၿမီႀကီးသခင္၊ စီးစိမ္ျပင္သား၊ ေက်ာ္ထင္လူ႔ျပည္၊ မင္းရို႕သည္လၽွင္၊ အရွည္မေမွ်ာ္၊ မေတာ္အလ်ား၊ မိေလ်ာ့ျငား၍၊ တရားမေစာင္႕၊ မေျဖာင္႕မစင္း၊ အက်င့္ယြင္းမူ၊ ထိုမင္းလက္ထက္၊ ၿမီႀကီးလွ်က္လည္း၊ သက္ခၾသဇာ၊ ေအာက္မွာရြိလီ၊ ထဲတဗြီ၌၊ နီဘိရကား၊ အျမားပည္းျဖင္၊ ေရာက္လွည့္က်င္သား၊ သစ္ပင္သစ္သီး၊ မႀကီးလံုးဖန္၊ အမြန္ရသာ၊ ၾသဇာမဟိ၊ ပ်က္သိသိတည့္၊ ထို႔ၿပီးအပ၊ ဆီး၀ါးစသည္၊ ေတဇမထက္၊ ပ်က္ခဲ့ရသာ၊ စားလီပါလည္း၊ အနာလြတ္ခဲ၊ ရြိရြိရဲလွ်က္၊ ေကာင္းၿမဲမေကာင္း၊ မိုးလီေႏွာင္း၍၊ ေသာင္းခေကာက္ပင္၊ ပ်ိဳးမရွင္တည့္၊ ျပည့္သွ်င္မင္းႀကီး၊ တရားမွီးမူ၊ ၿမီႀကီးရသာ၊ ၾသဇာတိုးတက္၊ ခ်ိဳျမက္သစ္သီး၊ အႀကီးလံုးလွ၊ ဆီး၀ါးစသည္၊ ေတဇထက္ျမတ္၊ ေရာဂါလြတ္၍၊ ရြာဆြတ္မိုးေကာင္း၊ ေကာက္မေသာင္းတည့္၊ မင္းေကာင္းရို႕ေၾကာင့္၊ တရားေစာင့္ေလာ့၊ သွ်စ္ေသာင္းၿမီျပင္၊ ရန္ကိုသင္လွ်က္၊ ျပည္တြင္းျပည္သူ၊ ခပ္သိမ္းလူလည္း၊ ဆုယူမ်ားစြာ၊ ခ်စ္ၾကင္နာ၍၊ ေမတၱာမိုးႀကီး ရြာစီမင္း။
၄၄. လကၤာဒီပ၊ သီဟဠဟု၊ နာမျပ႒ာန္း၊ သီဟိုကၽြန္း၌၊ ထြန္းသည္နီသြင္၊ တန္ခိုးထင္သား၊ သခၤေဗာဓိ၊ အမည္ဟိသည္၊ မင္းႀကီးက်င့္ထူ၊ ႏွလံုးမူေလာ့၊ နတ္လူခ်စ္ျပင္း၊ ထိုသည့္မင္းကား၊ ေစာင့္ျခင္းတရား၊ မယြင္းမွားတည့္၊ ခိုးသားပူေလာင္၊ ေခါင္သည့္မိုးႏွင့္၊ နတ္ဆိုးဘီလူး၊ စားၾကဴးလူသား၊ ေဘးသံုးပါးကို၊ သိၾကားနတ္တိုင္၊ ဓိဌာန္လိႈင္လွ်က္၊ အသက္စြန္႕စား၊ ျပည္သူမ်ားေၾကာင့္၊ ဖိတားေပ်ာက္စီ၊ မိုးေကာင္းစီ၏၊ က်င့္ေထြလိုလား၊ မတတ္ျငားလည္း၊ ရွိဳးရွာဆိုးေကာင္း၊ က်ိဳးတေၾကာင္းမွ်၊ မင္းေကာင္းမွန္ကဲ၊ က်င့္မူရဲေလာ့၊ ေဖာက္လဲတတ္စြာ၊ သက္ခႏၶာကား၊ အခါျမင့္ရွည္၊ မတည္ႏိုင္ဘဲ၊ ေက်းဇူးေသာ္မူ၊ သူေတာ္လူရို႔၊ ေျပာမူျမင့္ၾကာ၊ ခ်ီးမြမ္းရာလွ်င္၊ ကမၻာပတ္လံုး၊ ေျပာမဆံုးတည့္၊ ရွိထံုးနည္းခိုင္း၊ ေကာင္းက်င့္လိႈင္း၍၊ လူတိုင္းအံ့အဲ၊ ခ်ီးမြမ္းကဲလွ်က္၊ ျမင့္ၿမဲေက်းဇူး ၾကာစီမင္း။
၄၅. သဟႆေနတၱ၊ ၀ါသ၀ဟု၊ သကၠသူရိန္၊ ေဒ၀ိန္ထြဋ္ထား၊ မိုးသိၾကားလွ်က္၊ တရားေစာင့္သူ၊ က်င့္ေကာင္းလူကို၊ ေရးယူစိမ့္ငွာ၊ ေလးမ်က္ႏွာ၌၊ သြယ္ကာရန္ေထာက္၊ နတ္ေလးေယာက္ကို၊ ေစာင့္ေယွာက္ပိုင္းျခား၊ အၿမဲထားသို႔၊ တိုင္းကားအုပ္စိုး၊ ျပည္ထိပ္မိုးသား၊ တန္ခိုးထြန္းလင္း၊ လရို႕မင္းလည္း၊ က်င့္ျခင္းထို႔တူ၊ ဆင္းရဲသူအား၊ ကလူညွဥ္းဆဲ၊ မခဲစိမ့္ငွာ၊ ရပ္မ်က္ႏွာကို၊ ကြယ္ကာစိမ့္ေၾကာင္း၊ က်င့္ေကာင္းမြန္ရည္၊ သေဘာတည္လွ်က္၊ ႀကံစည္နက္နဲ၊ မႈထမ္းရဲသား၊ ခက္ခဲေရးရာ၊ လိမၼာတတ္ေျမာက္၊ မတ္ေလးေယာက္အား၊ လက္ေအာက္မွာထား၊ ေလးဖို႔ျခား၍၊ ေလးပါးဒိသာ၊ ရပ္ခန္း၀ါ၌၊ ျပည္ရြာကိစၥ၊ ဟူသမွ်ကို၊ ဆံုးမကံျမစ္၊ အျပစ္မေကာင္း၊ မပီးေကာင္းဟု၊ အေၾကာင္းစံုစမ္း၊ ရွိက်င့္တမ္းျဖင့္၊ မႈထမ္းအေစ၊ ကြပ္ညွပ္ေပ၏၊ လူ႔ဆြီသိၾကား၊ လူမင္းဖ်ားလည္း၊ ေလးပါးထပ္တူ၊ ပမာယူလွ်က္၊ ျပည္သူေစာင့္ေယွာက္၊ မတ္ေလးေယာက္ႏွင့္၊ အံ့ေလာက္လူ႔ေဘာင္၊ ျပည္ထဲေဆာင္၍၊ ျပည္ေထာင္ေၾကာက္ရႊံ႕ ယွားစီမင္း။
၄၆. အခါတပါး၊ ျမင္မိုရ္ဖ်ား၌၊ သိၾကားနီရာ၊ စစ္ျပဳလာသည့္၊ ျပင္းစြာမ်က္သွ်ိန္၊ အသူရိန္ကို၊ ေဒ၀ိန္သကၠ၊ စီးခ်င္းခ်၍၊ ေဒ၀သဘာ၊ သုဓမၼာဟု၊ သာသည္ဇရပ္၊ အမုိုးရပ္တြင္၊ ေနာင္ၾကပ္အၿမဲ၊ တုပ္၍ဆြဲေသာ္၊ ဆဲဆဲေရးေရး၊ ဟစ္ႀကီြးရြီရြတ္၊ တတြတ္တြတ္လွ်င္၊ အပတ္တကုတ္၊ ၾကမ္းၾကဳတ္စကား၊ နတ္မင္ဖ်ားကို၊ ႏြားႏွင့္အတူ၊ ငရဲသူဟု၊ ကလူကစာ၊ ဆဲေရးရွာလွ်က္၊ မ်က္မထြက္တည့္၊ ဆိုဘက္မထိုက္၊ ယင္းသူမိုက္ဟု၊ မွတ္ပိုက္ေသာေထြ၊ သီးခံစီ၏၊ ေရႊေျမရပ္စည္၊ ေရႊနန္တည္သား၊ နတ္ျပည္ေသဌီနင္း၊ သိၾကားမင္းလွ်င္၊ ခံျပင္းသီးညည္း၊ အမ်က္နည္း၍၊ ရီႀကီးေတာေတာင္၊ အာဏာေဆာင္သား၊ ဘုန္းေခါင္ထြန္းလင္း၊ လူရို႕မင္းလည္း၊ ပံုခင္းက်မ္းလာ၊ ထိုထိုစာ၌၊ ျပင္းစြာအမ်က္၊ မထြက္္ဖို႔ရာ၊ ခ်ဳပ္ျမစ္ထာေလာ့၊ ပညာတိုင္တည္း၊ မ်က္မာန္နည္းလွ်က္၊ လူလည္းေျပာေဟာ၊ နတ္ခ်စ္ေမာသည္၊ ေက်ာ္ေစာ ခ်ီးအံ့ ၾသစီမင္း။
၄၇. ေလာကသာရ၊ က်မ္းဂႏၱ၌၊ ဓမၼရသာ အလကၤာျဖင့္၊ တန္းဆာလည္းဆင္၊ ဖြဲ႕စီရင္လွ်က္၊ က်မ္းျမင္ေထြျပား၊ အပါးပါးတည့္၊ မ်ားသည့္ထံုးနည္း၊ မွတ္ဖြယ္ခ်ည္းလွ်င္၊ ပမည္းပမာ၊ နည္းနာနယ၊ ပြတ္ပံုခ်သို႔၊ ခတၱိယရာဇာ၊ ဇနာဓိပ၊ ဘူပါလဟု၊ ေလာကထြဋ္ဖ်ား၊ မင္းရို႕အားကို၊ စီးပြါးခ်မ္းသာ၊ ျဖစ္စိမ့္ငွာလွ်င္၊ ပညာေသတၱဳ၊ စည္းရံုးျပဳလွ်က္၊ က်င့္မူဆန္းျပား၊ ဆံုးမၾကားေသာ္၊ ေကာင္းဖ်ားမြန္ရည္၊ ေက်ာ္ေစာသည္ကား၊ အမည္ ရာဇာသာရတည္း။….။
