ရခိုင္ဘုရားသံက်ပ္ႀကီး (အစ-အဆံုးေပ်ာက္)

ေတာင္းဆုပန္ယူ ရွိသူေဟာင္း႐ို႕
သဒၶါညြတ္ေပ်ာင္း ေစတနာ။

လူနတ္တကာ ကိုးကြယ္မႈကို
ေစတီဓါတု တည္၍ေပ။

ကာလၾကာရွည္ ဟိေခ်လတ္က
အဂၤေတဇမၻတ္ မခိုင္ပါ။

အုပ္ခ်ပ္မ်ားစြာ ယိုကာထြက္လို႕
ၿပိဳကာကဲြအက္ ဟိခါ၀ယ္။

ဆက္ဆက္ၾကံစည္ ကိုယ့္ျပည္ရပ္မွာ
ကိုယ္သာမခၽြတ္ ျပဳသင့္ေပ။

ဂါမႀကီးက်ယ္ (နတြင္) ရပ္က
သဒၶါထက္ျမက္ နိဗၺာန္ေဆာ္။

(ဦးျမတိုး) ေခၚ လူပ႑ိတ္မွာ
ဘရာနာပီတိ ေစတနာ။

ညြတ္ေပ်ာင္းသဒၶါ ၾကည္ရႊင္ပ၍
မဟာကုသလ ေဇာစိတ္သန္။

ရီႊျပည္နိဗၺာန္ ၾကံရြယ္ေညာင္းလို႕
သဒၶါေငြေမာင္း တီးေခတ္ေဆာ္။

ရပ္ (ေသာင္းေခါင္ေမာ္) ရြာဂါမတြင္
လွဴဒါပုည ကုသလံ။

နိညမက်န္ ၾကံရည္ဆလို႕
သဒၶါရႊင္ပေစတနာ။

(ဦးလွထြန္းေဘာ္) တိုက္စာေရးႏွင့္
ေပါင္းေဖာ္ဖက္တဲြ ျပဳၿပီးသကာ။

(ေခါင္းေလာင္းတိုက္) ေခၚ ေျမအ၀ွမ္းမွာ
(နရမ္း) ဂါမ ရပ္ဌာေန။

ဓနရႊီေငြ အလြန္ေပါ
လယ္ယာကၽြဲႏြား စပါးဆန္။

ဂါယဗိမွာန္ စံမညီးေအာင္
ၿပိဳင္းေသတိုင္ႀကီး ၿမိတ္ၿမိတ္ေထာင္။

ျဖဴပ်ိဳင္ေထာင္ မွန္ပတင္းႏွင့္
ႃခြီရံသင္းပင္း ျပည့္စံုစြာ။

ကံဒါယကာ အမည္ရ
ထင္ေပၚနာမ (ေက်ာ္ထြန္းျဖဴ)။

ေပါင္းေဖာ္အတူ က်န္လူမ်ားႏွင့္
တိုင္ပင္ႏွီးေႏွာ ျပဳၿပီးသကာ။

ဓါတုဌာပနာ ေစတီျမတ္ကို
အဂၤေတဇမၻတ္ သရြတ္မံ။

ရႊီဘိမ္းလိမ္းက်ံ ေရာင္လွ်ံညီး
ထက္ယံႀကီးပန္း ဆင္ၿပီးေသာ္။

ထိုမွတခါ သိမ္ေတာ္ႀကီးကို
မိုးယံနိဦး ေဆာက္လတ္မည္။

တိုင္ပင္ၾကံစည္ ၿပိဳင္းေသမ်ားကို
၀ယ္ကာစုထား ၿပီးေသာအခါ။

ပ်က္ျပားေစတနာ သဒၶါဆုတ္လို႕
ေခြခြာပယ္ျဖဳတ္ ထြက္လားေရ။

ေခါင္းေလာင္းတိုက္နယ္ က်န္လူမ်ား႐ို႕
ညီညာႀကိဳးစား ျပဳစီမံ။

ျပႆဒ္ဘံုပ်ံ သိမ္တန္ေဆာင္းကို
ၾကံစည္စုေပါင္း ေဆာက္ေသာခါ။

(စပါးထား) ေခၚ ရြာဂါမတြင္
ေခၚတြင္နာမ (ဦးေပါက္ဆိန္)။

ဥစၥာစည္းစိမ္ ဂုဏ္သတင္းႏွင့္
ႏိုင္ငံအတြင္း လြန္ေက်ာ္ညာ။

ေက်ာင္းဒါယကာ ရြာသူႀကီးမွာ
ေခမာခရီး ျပည္နိဗၺဴ၊

ေတာင္းဆုပန္ယူ ၾကံရည္ဆလို႕
ဥစၥာဓန သဟေဆာင္။

သျပာမ်ားေျမာင္ တေထာင္က်ပ္ကို
သိမ္ေတာ္ျပႆဒ္ ေဆာက္လုပ္ရန္။

လွဴဒါန္းေကာက္ခံ သံျဖဴမိုးလို႕
ပန္းစံု႐ုပ္မ်ိဳး စီခ်ယ္ကာ။

ေဆာက္လုပ္ၿပီးေသာ္ ၿခီေတာ္ရင္းမွာ
သမ႑လင္း ခင္း၍ေပ။

ေဇာင္းတန္းတသြယ္ အုပ္ေလွကႏွင့္
အံဖြယ္ဆန္းျပား တံတိုင္းရံ။

နီရပ္သာလယံ ရီကန္မ်ားႏွင့္
ထူေထာင္ႀကိဳးစား ၿပီးေအာင္ျမင္။

ပဲြလမ္းသဘင္ ၿခီေတာ္ရင္းမွာ
စီမံခင္းက်င္း ျပဳၿပီးသကာ။

ေကာင္းခ်ိမ္းမဂၤလာ ၾသဘာျပဳ
နတ္လူသာထု ေသာင္းေသာင္းေခၚ။

ဆယ္ေခ်ာင္းဟတၳာ ပန္ထြာမိုးရွိခိုးလို႕ပါ။ ။

ရကၡပူရီ ရႊီခိုင္တိုင္းမွာ
သမိုင္းေမာ္ကြန္း ထြန္းလင္းျဖာ၊
ေျခာက္သြယ္ေရာင္၀ါ -----။

(အပိုဒ္ေပ်ာက္)

ရယ္ရႊင္ေပ်ာ္ပါး ဆိုစရာ၊

စီးကံုးပီးပါ ေတာင္းပန္ျပဳ
လို႕ဆင္ၿခီ၀တၳဳ အဓိပၸါယ္။

ဤပဲြေတာ္လယ္ ေရာက္လာၾက
ေယာက္်ားမိမၼ အေပါင္းလူ။

ေသာတႏွစ္ဆူ နာသာမႈကို
ကၽြန္ေတာ္ယခု ဆိုျပမည္။

ရွိကတီေတ လြန္လီရွိက
စိေႏၵဗုဒၶ လက္ထက္ေတာ္။

အ၀န္းကိုးရာ မ႑လတြင္
တိုင္းႀကီးနဂရ ၀ေျပာစည္။

ကုသဒိႏၵေမ ျပည္ဌာနမွာ
နိဇုမင္းဂါမ နီေပ်ာ္ရာ။

၀ဂၤေမေခၚ ဇနပုဒ္မွာ
အသက္မြီးမႈ ၾကမ္းၾကဳတ္စြာ။

စႏၵမီေခၚ အမည္ရ
မ်ိဳးလုတၱက မုတ္ဆိုးေက်ာ္။

ဇနီးၾကင္ရာ ေမဇာကႏွင့္
ခ်စ္စဖြယ္တူကြ အိမ္ေထာင္တည္။

ကာလျမင့္ရွည္ ဟိေခ်လတ္က
အိမ္သူဇာက ဘရိယံမွာ။

ဂမၻာကိုယ္၀န္ သေႏၶရလို႕
နိရက္ဆယ္လ စိေသာအခါ။

သမီးသဲခ်ာ စီတရကို
လူ႐ို႕ဘာ၀ ဖြားသန္႕စင္။

အထက္ေကာင္းခင္ တိမ္စင္လသို႕
႐ုပ္ရည္႐ူပ လကၡဏာ။

ငါးပါးအဂၤါ ျပည့္စံုလွ
ေဒ၀စၦရ ပံုအႏွယ္။

နတ္၏မ်ိဳးႏြယ္ ပမာလားသို႕
မိဘႏွစ္ပါး လြန္ခ်စ္ခင္။

ပုခက္ဧယင္ တင္လီၾက
အမည္နာမ မိဆာ၀ါ။

မိဘႏွစ္ေဖာ္ ဘဲြ႕ေတာ္ပီးလို႕
ေကာင္းစြာလုပ္ေကၽြး မြီးျမဴကာ။

(အပိုဒ္ေပ်ာက္)

ဥေဒါင္းေမာရ ျဖစ္ခယ့္ေပ။

သက္ေတာ္သွ်စ္ဆယ္ ျပည့္ျပန္လတ္က
အသခၤတ ၿမိဳ႕သိ၀ွန္။

ရီႊျပည္ၿမိဳ႕ေတာ္ စံလြန္ျပဳေသာ္
လိုင္႐ိုးဓါတု တည္လိမၼည္။

သံုးလုစိေႏၵ ရႊီဂမုတ္ျဖင့္
အာလုတ္ႃမြက္ဟ မိန္႕ခယ့္မွာ။

သမိုင္းအလာ ဟုတ္မွန္တိုင္းကို
မက်ယ္မက်ဥ္း ထံုးပံုသြယ္။

၀တၳဳဓိပၸါယ္ နီေဒသႏွင့္
ညႊန္းကာေဖာ္ျပ စာလကၤာ။

ရတုကဗ်ာ စီကာကံုး
ဆင္ၿခီနိဂံုး ခ်ဳပ္ၿပီးသကာ။

ႏွစ္ေပါင္းျမင့္ၾကာ ရွိသူေဟာင္း႐ို႕
မိြေလွ်ာ္စံေညာင္း ဤဓါတ္ေတာ္။

ကြန္႕ျမဴးေရာင္၀ါ ဖူးေမွ်ာ္တြိ၍
မေနာေပ်ာ္မြိ ပီတိ၀င္။

ဂြမ္းဆီထိသြင္ ပဏာမသို႕
သဒၶါရႊင္ပ ေစတနာ။

စုေပါင္းညီညာ အုပ္ဂူေက်ာင္း႐ို႕
ၾကံစည္ဆုေတာင္း ျပဳၿပီးသကာ။

ဓါတုဌာပနာ ေစတီျမတ္ကို
သဒၶါ႐ိုညြတ္ ဆည္းကပ္ေပ။

နိဗၺာန္ရႊီျပည္ ၾကံရည္ေညာင္းလို႕
ဆုေတာင္းကတ္လီ။ ။